Addò sòo i?
Addò sòo?
Cusse i’è u suonne ca mi fàzze
non sàcce si so’ spine o curtielle
’ssi cose citte ca m’abbruculèine
u sanghe d’o pinziere
no’ mmi fàzze capace
eccó minnè nd’u liette di vammace
angune non pìgghie pace
Addò sòo i
no’ ng’è morte ca mi strùsce
da Canti affilati

Cché ni vuo’ sapè
u gride ’nzangulentate di nu puorc’accise
’ngastrate nd’o recchie di nu surde
nciutèie
e non ti làsse
pp’amore ca ti sènte nu frate
da Canti affilati

Pure sottaterre
angùne aspètte a mmi
nu zulù spugghiàte e vrusciàte
ca n’eterne stàie a lla spiranze
di na nuvele
ca si skàffe a chiange
e po’ non s’ ’mbùnde cchiù
sòo vere sicure
ca mi ngi ’ggià ’rricriià
llà sotte a lla micciune
nd’ ’a ’ccisione d’u niùre
o muorte so’ cchiù vive di nuie
da Canti affilati

Non a ’vésse maie cuòte u fiore
pp’amore di non le scippà
’a voce
a nu Criste
ca v’è scangiàte
u pedìncule ppi na croce
qquà andò ’a lagne d’o lagne
si ngi fàce cante
a skerdà l’arie d’u firmamente
e no’ ng’è strazze d’ombre
Cèrche nu nome ca no ’mmi chiàme
da L’ossario del sole

I’ere nu silenzie ianghe di milliche
culle c’ a lla tavele
si spartìje ’a vita noste
e nisciune
nemmene ppi scange
avesse pupetàte nd’o ’recchie di cull’ate
Gozàmene
ne ne nzippàte daìnte
da L’ossario del sole