Luciano Cecchinel

a A. G.
(fuori dello Zanesville Hospital)
de entro del biso de sto mur spes
– fursi “vui tornar, portéme a casa mea” –
tu zighéa fa picada a ’n incregnamènt
co la lengua de lora,
le so parole che le scanpéa
fa fior de radicèla
che no i fea pi radis
e i te soléa indrio te la mènt
tornada tosatèla
fa te ’n girotondo incantà
se un solche ’l ghe fuse rivà
al varàe podést tirarte fòra
da quel zércol cain,
instradar la to ànema despèrsa
incóntreghe a mama, a pupà,
a fardèi…
e invenze, perdesta te quei cavedài
che no i ol finir
ti no tu te sé cetada mai pi,
no tu pol pi star gnesuloc
e ’l santo de le ròbe pèrse
no ’l contéa pi gnent
sul zéi del gnent,
de le to parole cridade
senza pi resposte juste,
sol che le calèfe zigade
de quel girotondo incantà
che ’l te vea sarà su in tra mèz
sote l’òcio biso del mur,
an blòc che mai pi no ’l se mof
da Lungo la traccia